Polazeći od savršeno uspele superironijske igre iz naslova romana, Saša Savanović, odnosno neimenovana sveznajuća instanca koju je ovlastila da ispriča priču, polazi od dekompozicije statusa i interne mitologije grada koji je važio za „najbolje od nas“, da bi se s protokom narativnog vremena pokazalo kako sam referentni Novi Sad nije drugo do okidač, nimalo slučajno odabrana čvorišna tačka, neka vrsta nužnog uporišta iz kog je moguće pucati po svemu što je od u globalnim koordinatima krajnje beznačajnog gradića neuporedivo opštije.